„Ég lærði gjörgæsluhjúkrun í Bergen í Noregi ‘84 og kom heim og starfaði bæði á gjörgæsludeild í Fossvogi og á Hringbraut,“ segir Erla. Hún hugði á frekara nám, til þess þurfti hún að klára stúdentspróf og þegar hún lauk framhaldsskólanámi fékk hún viðurkenningu fyrir góðan árangur í sagnfræði. „Þá ákvað ég bara að skrá mig í sagnfræði.“

„Ég hef alltaf verið í heilbrigðissagnfræði, sérstaklega hjúkrunarsögu,“ segir Erla. Hún lauk meistaranámi í sagnfræði um aldamótin, ritgerðin hennar um holdsveiki varð að bók. „Á Holdsveikispítalanum í Laugarnesi var upphaf hjúkrunarnáms, þær gátu titlað sig sem hjúkrunarkonur eftir að hafa unnið nokkurn tíma á spítalanum, kannski þrjú ár. Þetta voru allt ógiftar konur og þá gátu þær farið að vinna.“ Erla gaf svo út framhaldsbók árið 2020, Óhreinu börnin hennar Evu, sem snýr að holdsveiki í Noregi og Íslandi. „Síðasti holdsveikisjúklingurinn á Íslandi lést 1979, það var kona sem lá í Hátúni, hún var nú ekki smitandi.“

Doktorsritgerðin sneri að karlmönnum í ljósmæðrastörfum. „Ég fann mikið af karlmönnum sem sinntu ljósmæðrastörfum á 18. og 19. öld, um allar sveitir. Það þótti eðlilegt að bóndi sótti annan bónda til að aðstoða við að koma barninu í heiminn. Núna þykir það ekki eðlilegt hérna á Íslandi, nú þykir það sæta tíðindum ef barn fæðist í sjúkrabíl og sjúkraflutningamaður tekur á móti.“ Einn karlmaður hefur lokið ljósmæðrafræði á Íslandi. „Það var 1776, það var bóndi í Þingeyjarsýslu, Jón Halldórsson, hann lauk ljósmæðraprófi hjá héraðslækni. Það eru vottorð um að hann megi vinna sem yfirsetukona og hann fékk laun eins og aðrar lærðar yfirsetukonur á Íslandi.“

Erla Dóris skrifaði svo sögu mislingafaraldra á Íslandi. „Þetta er mjög hættuleg veira, alveg bráðsmitandi.“ Ísland var á tímabili einangrað land og sáu landlæknar um að tryggja að landið væri í hálfgerðri sóttkví, öll skip sem komu til landsins urðu að hafa heilbrigðisvottorð fyrir alla farþega. „Þeir máttu ekki hafa haft mislinga sex vikum áður en þeir komu til Íslands,“ segir hún. „Skipstjórinn var með heilbrigðisvottorðin og þurfti að framvísa þeim við komuna til landsins.“

Næsta bók Erlu er um berkla á Íslandi, bókin er væntanleg í verslanir í haust. Berklar hafa fylgt þjóðinni allt frá landnámi en það var ekki fyrr en sjúkdómurinn varð almennilega skilgreindur og fékk eigið nafn að skráðum tilfellum tók að fjölga. Áhrif berkla hefur enn áhrif á samfélagið í dag, til dæmis útisvefn barna. „Og svalir á húsum, allir svalir snúa í suður, það er sólin því hún drepur berkabakteríu á nokkrum mínútum.“